قسم به تین و به زیتون، قسم به آزادی
به انتفاضه‌ی غیرت، به چشم آبادی

قسم به چفیه‌ی خونین، به راویان سحر
قسم به حجله‌ی ویرانِ صبحِ دامادی

قسم به واژه‌ی غزّه، قسم به خون شهید
دوباره می شنوی چنگِ نغمه‌ی شادی

قسم به داغِ دلِ مادرِ ستمدیده
که سبز می‌شود آخر، خزان آن وادی

قسم به نون و قلم تا دوباره بنویسد
سلام قدس عزیز! ای نماد آزادی

✍نگین_نقیبی

روزگاری یک مهندس روس تعدادی کارگر ایرانی را استخدام کرد.
کارگرها موقع اذان،نمازشان را می‌خواندند.

یک روز مهندس روس به آن‌ها اخطار داد که اگر موقع کار نماز بخوانید، آخر ماه از حقوقتان کم می‌کنم!

بعضی‌ها از ترس آنکه حقوقشان کم نشود،نماز را بعد از کار می‌خواندند و بعضی هم همچنان اول وقت.

آخر ماه شد.

مهندس به آن‌هایی که نماز اول وقت را ترک نکرده بودند بیش از حقوق عادی (ماهیانه) داد!

بقیه اعتراض کردند که چرا به این‌ها حقوق بیشتری دادی؟!

گفت: اهمیت دادن این افراد به نماز و چشم‌پوشی از کسر حقوق، نشان می‌دهد ایمانشان بیشتر از شماست.

چنین آدم‌هایی هیچ‌وقت در کار خیانت نمی‌کنند، همان‌طور که به خدایشان خیانت نکردند!
کسانی که به خدا خیانت نکنند، به خلق خدا هم خیانت نمی‌کنند...

برای اینکه توفیقات شما زیاد شود،

قرآن زیاد بخوانید؛

تلاوت قرآن موجب باز شدنِ درهای توفیقات است. ✨

• سید علی‌ قاضی

#اللهم_عجلـــ_لولیک_الفرجـ

یک دوست یهودی دارم.
چند سالی از خودم بزرگتر.
اصطلاحاً از طلاب حوزه های علمیه یهودیان است.
قبلا ساکن سرزمین های اشغالی بود.
اما حالا فرار کرده و تبدیل به ناتوری کارتا شده!
به من می‌گوید: رفیقِ دیوانه خودم!
البته که محبت دارد.
دیشب که زنگ زد، باب درد دل باز شد.
جملاتش مهمترین مانیفست انگیزشی زندگی ام شد، چون زنده، واقعی و از روی دغدغه بود.
گفت: برای مقاومت علیه اسرائیلی ها، باید ابتدا مقابل دشمن های کوچکتری مقاومت کنیم. مثل
مقاومت علیه نیمه شب خوابیدن و ظهر بیدار شدن!
مقاومت علیه صبحانه نخوردن و بدنی نحیف و بدون زور و بیمار داشتن!
مبارزه با غریزه گرایی هایمان که همیشه محرک های بیخودی بودند برای ادامه زندگی!
برای مقاومت علیه اسرائیل، باید مقابل غریزه ها ایستاد و آنها را در خلوتمان خاک مال کنیم. نه یکبار و دوبار، بلکه
این مبارزه باید تبدیل به عادتی معقول شود.
مقاومت علیه باتلاق اینستاگرام، تلوزیون و اخبار گوش دادن!
علیه شهوتِ خریدن و خوردن، و راحت گرایی بیش از حد!
مقاومت علیه بی دردی مقابل دردمندان!

اصلا ما باید مقاومت کنیم مقابل آدم های رهزن و بیخودی که تمام دقیقه های زندگی شان پوچ و بیفایده است و ما را هم همینطور می‌خواهند.
علیه دزد های عاطفه و قلب!
محمدعلی؛ چرا شماها مثل داوید نیستید؟
رفیق سابقم داوید، که این روزها در تل آویو مشغول شیعه شناسی است،
پنج زبان بلد است.
تمام دروس طلبه های ایرانی را به زبان فارسی از سایت «شیعه درس» در طول ده سال خوانده و حاضر است تک تک جملات آن درس ها را امتحان بدهد.
و حالا اینروزها متخصص آموزش زبان فارسی و بینش و تفکر ایرانی ها و شیعیان شده در حالی که تنها سی سال سن دارد!

مبارزه را باید از اینجا شروع کنیم که
چرا تا به الان حداقل دو زبان دیگر بلد نیستیم تا با آنها شعر بگوییم؟
چرا دشمنتان اسرائیل است ولی هنوز عبری بلد نیستید؟ گور پدر عبری! چرا فارسی را یاد نمی‌گیرید؟ تا حرفی بزنید که آنقدر ارزش داشته باشد که ترجمه اش کنند؟
چند دقیقه در سال مطالعه می‌کنید؟
چقدر نوشته اید؟
چقدر برای رشد روحی خود و خانواده و دوستانتان تلاش کردید؟
آیا آنقدر ارزشمند شده‌اید که بدنبال ترور شما باشند؟

جوابش را من نمی‌دانم.
اما باید مقاومت کنید، علیه خودتان!
علیه اینهمه بیخود بودگی!
که اگر مقاومت می‌کردید، تا به الان اسرائیل تبدیل شده بود به خاطره ای غیر قابل تکرار!
تمام شده بود. نیست و نابود شده بود.
خاکستر…

✍️محمدعلی محمدی

از حضرت آیت‌الله بهجت، خواسته بودند که باز هم نصیحت‌شان کند.

کاغذ کوچکی فرستاد و گفت:
«برای آن‌ها که موعظه خواسته‌اند، این را بخوانید:»

نوشته بود: «آقا! حرف‌های قبلی عمل شد، که بقیه‌اش را می‌خواهید…؟!»

📚 به شیوه باران، ص۲۷
(جلدسوم از مجموعه ۵ جلدی داستان‌هایی کوتاه از سیره و زندگانی حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره)